Begin dit jaar heb ik trainingen gevolgd over neurodiversiteit. Hoogbegaafdheid was ook een onderwerp dat uitgebreid werd behandeld. Sindsdien is het balletje gaan rollen. Aan de ene kant herken ik het bij veel vraagstukken van mijn huidige klanten. Aan de andere kant herken ik mezelf ook in de omschrijving van hoogbegaafdheid bij de hoog functionerende medewerkers met autisme.

Inmiddels ben ik 37 jaar en het is werkelijk nooit eerder bij me opgekomen dat ik dit zou zijn. Zo bijzonder slim ben ik echt niet. Ik heb weliswaar het vwo afgerond en ook de basisschool ging me goed af. Rapportcijfers waren merendeels negens en tienen. Maar zo deden mijn zus, nichtjes en vriendinnen het ook. Ik was niet anders dan andere kinderen om me heen. Ik had toen het gevoel als ik dat kan, kan iedereen dat wel. Ik dacht dat iedereen makkelijk kan leren. Als je maar je best doet.

Dat ik niet bijzonder slim was, werd meerdere malen bevestigd doordat ik veel fouten en tegenslagen heb ervaren in mijn leven. Ik was 18 toen ik zonder mijn familie emigreerde naar Nederland. Het was niet altijd even makkelijk en ik had last van heimwee. Er komt toch meer bij kijken als je in een vreemd land komt wonen.

Opgeven was geen optie, dus met een flinke portie doorzettingsvermogen heb ik uiteindelijk, achteraf gezien zonder moeite, mijn opleiding kunnen afronden.  Dat ik makkelijk kon leren, zag ik als normaal. Ik heb ook geen universiteit afgerond, maar ben toen meteen hbo gaan doen.

Totdat ik ging werken. De eerste periode ging dat prima, maar op een gegeven moment, rond mijn 24^e,, had ik een serieuze vaste relatie, verhuisde van het oosten van het land naar de Randstad, later kinderen, het huishouden. Allemaal ballen die ik hoog moest houden.

Ik wist niet beter dan dat alles wat ik deed perfect moest zijn, ik probeerde alles heel goed te doen. En geloof me, als moeder kán je het niet perfect doen. Vooral bij je eerste ben je nog aan het ontdekken hoe het allemaal werkt. Met slapeloze nachten en verminderde energie gaat dat invloed hebben op je functioneren op je werk.

Toen ik dus te horen kreeg dat ik niet goed functioneerde op mijn voormalige werk was dat een klap in mijn gezicht. Ik heb nooit eerder meegemaakt dat ik iets niet goed deed. Het raakte mijn zelfvertrouwen en ik had een moeilijke periode gehad. Gelukkig ben ik iemand die positief ingesteld is en graag denkt in mogelijkheden.

Leren vind ik leuk en gaat me goed af, dus ben ik weer opleidingen gaan doen. Ik kreeg weer vertrouwen in mijn werk, ontdekte steeds wat voor werk beter bij me past en ben in de tussentijd meerder keren gewisseld van werkomgeving. Weliswaar de eerste paar jaar binnen dezelfde organisatie. Ik kwam elke keer in een ander team terecht en kon weer opnieuw een uitdaging aangaan. Later ben ik toch veranderd van werkgever, om praktische redenen, zodat ik dichter bij huis kon werken en dit mogelijk kon gaan combineren met een eigen bedrijf.

Achteraf bekeken is dit een typisch geval voor veel hoogbegaafden om goed te blijven functioneren. Elke keer een nieuwe werkomgeving, wisselende taken uitzoeken om gemotiveerd te blijven. Ik wist niet beter dan dat ik in een nieuwe functie soms meteen al ideeën had over hoe het bijvoorbeeld ook kan. Maar tegelijkertijd wist ik dat dit mij niet altijd in dank werd afgenomen. Ik wilde niet betweterig overkomen, “Wie ben ik om weer mijn mond open te trekken?”  Allemaal overtuigingen die ervoor zorgden dat ik niet volledig in mijn kracht kon komen te staan.

In de tussentijd ben ik me meer gaan verdiepen in persoonlijke ontwikkelingen en ging ik mijn kennis bijschaven over wat ik echt wil doen als werk. Ik kwam erachter dat ik mij als werknemer toch beperkt voelde in de werkzaamheden die ik graag voor elkaar wil krijgen. Soms heb ik ideeën over wat ik graag zou willen, maar kan het niet door allerlei gegronde redenen. Ik voelde me gevangen.

Uiteindelijk, op mijn 33^e,heb ik de knoop doorgehakt en ben ik voor mezelf begonnen. Afgelopen vijf jaar was een mooie reis. Aan de ene kant naar binnen om meer over mezelf te ontdekken waar ik echt blij van word en hoe ik een juiste balans kan blijven houden tussen alle ballen die hooggehouden moeten worden. En aan de andere kant steeds beter worden in mijn vakgebied.

Inmiddels heb ik me gespecialiseerd als loopbaancoach die medewerkers met autisme ondersteunt om de rust en balans (terug) te vinden tussen werk en privé.

Echter, ik ben erachter gekomen dat ik vooral affiniteit heb met de hoog functionerende medewerkers met autisme.

Dit was dus de reden waarom ik me een paar maanden geleden ben gaan verdiepen in hoogbegaafdheid en neurodiversiteit. En voor mijzelf persoonlijk een aantal dingen heel herkenbaar waren.

Met als gevolg dat ik een paar weken geleden de stap heb genomen om zelf een diagnostisch onderzoek te laten doen om te ontdekken of ik toch ook hoogbegaafd zou kunnen zijn …

Wordt vervolgd …

Wil jij ook meer rust en minder stress ervaren? Download hier mijn gratis videoserie.