Hoe heb je leren fietsen?

Heb je het blog van  vorige week al gelezen?  Klik anders hier. Als reactie kreeg ik hierop hoe lastig het is om werk te doen wat je leuk vindt, want er komen soms praktische zaken bij kijken. Niet de juiste diploma’s, geen grote risico’s willen nemen. Maar ook de grote maatschappelijke druk die erbij komt kijken. Wat zal de ander er van vinden? 

Laatst kwam ik een video tegen. Deze man kan misschien wat onduidelijk klinken, maar de boodschap die hij meegeeft vond ik wel inspirerend.  Helaas alleen mensen met een facebook account kunnen deze video bekijken. 

Kon jij in 1x leren fietsen? Toen jij als kleine jongen of meisje leerde fietsen, ben je meerdere malen waarschijnlijk gevallen en kon je het niet in 1 keer. Wat deed je toen? Gaf je op, of ging je door totdat je het kon. 

Dit is nu ook zo in je volwassen leven. Bepaalde nieuwe doelen die je voor jezelf hebt gesteld lukken niet meteen. Je zult vallen of te wel fouten maken. Het zal niet altijd meteen goed gaan. Zoals ik schreef in mijn vorige blog. Mijn werkcarrière was ook niet zonder struggles. En ook privé niet. Maar de kunst is om elke keer even stil te staan en voor jezelf te bedenken, wat wil ik in het leven. Als het nu niet gaat zoals je wilt, wat kan je anders doen om het wel beter te laten gaan. 

Als jij gaat autorijden kijk je constant links of rechts en om je heen, of let je op de weg en hou je je bezig met je eigen eindbestemming. Je laat je dan ook niet beïnvloeden of de auto voor je links afslaat en jij dan ook links gaat afslaan? 

Mensen met autisme hebben vaak andere kwaliteiten en talenten. Beter gezegd. Iedereen ongeacht je wel of geen autisme hebt heeft een andere kwaliteit of talent dan een ander. Iedereen is uniek. Dus waarom jezelf laten beïnvloeden door wat een ander doet of zegt. Jij hebt een eigen doel in het leven.  Jij mag op jouw manier dit doel gaan behalen. Daarvoor hoef jij je niet constant te vergelijken met de ander. En je proberen te meten om hetzelfde te moeten presteren onder dezelfde omstandigheden. 

Denk bijvoorbeeld aan een collega die een opdracht goed kan uitvoeren zonder enige uitleg. Een mondelinge afspraak tijdens de vergadering is voor deze ene collega voldoende om zijn taak goed af te ronden. 

Laat jij jezelf demotiveren, omdat jij wel meer uitleg nodig hebt. Wil jij graag liever geen mondelinge opdrachten, maar schriftelijk? 

Uiteindelijk gaat het er om, heb voor jezelf duidelijk wat er voor jouw van belang is om uiteindelijk je doel te behalen. Als jij dit van jezelf weet kan je dit ook communiceren naar een ander. Dat maakt je niet beter of slechter dan een ander. 

Iedereen heeft zo zijn eigen “gebruiksaanwijzing”, wat bij de ene werkt zal bij de andere minder goed werken. 

Ik heb in de loop der jaren veel kennis over autisme opgedaan en ook hoe sta je positiever in het leven. Hierover leer ik elke dag bij, ik vind het leuk en ik word er ook beter in. Ik woon inmiddels al 15 jaar in Nederland, spreek en schrijf dagelijks Nederlands. Helaas heb ik geen talenknobbel, ik ben niet de allerbeste in de grammatica en zins opbouw. Laat ik me hierin demotiveren om wekelijks een blog te schrijven? Laat ik me demotiveren om te blijven coachen in de Nederlandse taal waarvan de meeste tijd met mijn klant uit gesprekken bestaan?

Nee! 

En natuurlijk zullen mensen zich ergeren dat ik niet perfect Nederlands zal spreken, en mij  er op afrekenen. Maar hier zal ik ook niet mee gaan samenwerken. Ik richt me liever op mensen die wel voorbij mijn taal en grammatica fouten kunnen kijken. Die graag van mijn kennis willen leren. 

Dus op wie ga jij je liever richten? Op mensen die je toejuichen en achter je staan in wat je doet of zegt? 

Of mensen die alleen maar ongefundeerde commentaar hebben en alleen je tekortkomingen zien en benoemen? 

 

Wil je meer over mijn persoon weten? Verwijs ik je graag door naar over mij pagina. Melisa Visser - Yucel methode