Wanneer was het voor het laatst dat jij een migraine aanval had? Of dat je last had van een barstende hoofdpijn? Voor mensen met autisme die moeite hebben om een goede balans te houden komt dit regelmatig voor. Hoofdpijn of migraine aanvallen kunnen duiden op een stress signaal. Voor de een is hoofdpijn een signaal bij lichte stress en bij de ander wanneer de stress op het hoogste niveau zit.

Iedereen heeft weleens last van stress of spanning. Voor mij is het vaak in combinatie met vermoeidheid. Wanneer ik het drukker heb, ervaar ik sneller stress. Daarom is het voor mij heel belangrijk geworden om een goede balans te houden tussen werk en privé en te letten op vermoeidheidsklachten.

Het is met een eigen bedrijf en een gezin met drie kinderen soms een uitdaging, maar toch lukt het me de laatste jaren om een fijne balans te houden. Maar zoals het soms gaat in het leven, het gaat niet altijd goed.

Dit overkwam mij twee weken geleden. In die week was ik twee dagen van huis voor mijn opleiding Familieopstellingen. Bij thuiskomst sliep ik helaas niet optimaal, doordat mijn zoontje aan het spoken was. De volgende dag moest ik gewoon weer aan het werk, allemaal afspraken en weinig tijd voor het beantwoorden van achterstallige mail en telefoontjes, dus dat deed ik maar wat tussendoor. Het gevolg was dat ik weinig pauze-momenten had en dat ik een lange werkdag maakte om het meeste toch maar af te krijgen. Met als resultaat?

Ik fietste naar huis met veel last van hoofdpijn. Zo erg dat ik elke hobbel op de weg in mijn hoofd voelde bonken. Normaalgesproken is fietsen voor mij de manier om weer een leeg hoofd te krijgen na een drukke dag. Maar dit keer zat ik zo hoog in de stress dat fietsen niet meer voldoende was.

Het enige wat mij hielp was dat ik bij thuiskomst aan mijn man en kinderen melde dat ik even boven ging liggen. Ik voelde mij inmiddels zo beroerd dat ik zelfs licht en geluid niet meer kon verdragen. Ik had nog nooit ervaren dat het zó erg kon zijn. Wél heb ik het regelmatig gehoord van mijn coachees. Die ervaren regelmatig overprikkeldheid wanneer ze oververmoeid zijn, of enorm veel stress ervaren. Waardoor ze extra last hebben van hun zintuigelijke waarnemingen.

Niemand is perfect
Moraal van het verhaal? Niemand is perfect. Soms weet je heel goed wat voor je werkt en dan kan het een hele lange tijd goed gaan. Maar soms heb je een terugval. Soms ben je net als ik toch net iets te lang doorgegaan en dan denk je achteraf: “hmm niet helemaal handig”. Maar gelukkig is een mens heel veerkrachtig. Als je dit geen patroon laat worden, kan je er weer sneller bovenop komen dan je denkt.

Voor mij was het na anderhalf uur boven liggen al voldoende om weer beneden te kunnen zijn en een hapje te kunnen eten. Daarna ben ik op tijd naar bed gegaan. De volgende dag merkte ik dat ik wat sneller moe was dan ik van mezelf gewend was. Door tijd en ruimte aan mezelf te geven, en wat rustiger aan te doen was het voldoende om weer in de “groene” fase te komen.

Kortom je kan zo goed hebben geleerd wat je grenzen zijn en wat goed voor je is, maar het kan je overkomen dat je door omstandigheden ineens volledig overprikkeld raakt. Hoe sneller je het kan accepteren en omarmen zonder jezelf iets te verwijten of toch nog even door te gaan, hoe sneller je zult merken dat je je beter gaat voelen. Daarom is het belangrijk dat je voor jezelf duidelijk hebt in welke fase (groen, geel, oranje, rood) je zit. Welke passende acties of interventies je kunnen helpen om het je beter te laten gaan.

Vertel, kan jij mild naar jezelf kijken wanneer je gestrest raakt? Hoe lukt het jou om weer te ontspannen?

Over 2 weken wil ik verder op deze fases ingaan en een stukje uitleg geven hoe het komt dat mensen met autisme extra gevoelig zijn voor stress.

 

Wil jij ook meer rust en minder stress ervaren? Download hier mijn gratis videoserie.