Zoals ik in mijn vorige blog heb geschreven, ben ik op onderzoek gegaan of ik mogelijk hoogbegaafd ben. Dit komt doordat ik me heel erg herken in de persoonlijke kenmerken van hoogbegaafdheid en hoe ik de wereld ervaar.
Om snel een kort antwoord te geven op de vraag: nee, ik ben niet hoogbegaafd, want ik heb geen IQ boven de 130. Ik heb zelfs een beneden gemiddeld werkgeheugen. Met andere woorden: ik heb moeite om dingen te onthouden. Maar aan de andere kant heb ik een bovengemiddelde verbale intelligentie en verwerkingssnelheid.
Ik heb het werkelijk nooit als last ervaren dat ik dingen moeilijk kan onthouden. Ik kon tenslotte op school prima leren. Geschiedenis en aardrijkskunde bijvoorbeeld zijn beide leervakken en die lesstof kon ik prima uit mijn hoofd leren. Echter, ik heb mezelf dus onbewust allemaal trucjes aangeleerd die ervoor zorgen dat ik iets kan onthouden. Denk aan het maken van mindmappen en visuele schetsen om het verhaal levendig te maken. Moest ik woordjes leren? Dan ging ik hardop praten, schrijven en bewegen. Allemaal “trucjes” die ik deed, waardoor ik makkelijker kon doen wat er van mij werd verwacht.
Door mijn hoge verbale intelligentie en verwerkingssnelheid ligt mijn kwaliteit in het snel schakelen en het denken in creatieve oplossingen en mogelijkheden. Verder ben ik een doorzetter, geef ik niet snel op en sta ik positief in het leven. Dit zijn allemaal eigenschappen die mij hebben geholpen om te kunnen omgaan met mijn “beperkingen”, namelijk mijn moeite met het onthouden van dingen.
Het grappige is dat ik me er serieus nooit van bewust was dat dit een beperking was. Ik weet van mezelf dat ik dingen vergeet. Dus ik gebruik standaard een digitale agenda waar een herinnering afgaat wanneer ik de volgende afspraak heb. Ik heb ook een papieren agenda om overzicht te houden, zodat ik geen afspraken over het hoofd zie of dubbel plan. Ik heb een bepaalde structuur in mijn afspraken in de week, dat zit dan in mijn systeem en dan vergeet ik het ook niet. Heb ik uitzonderingen, zoals een belafspraak op een tijdstip waarop ik dat nooit heb, dan geef ik ook aan bij de klant om mij te bellen, mocht ik na 5 minuten nog niet gebeld hebben. Niemand die mij dit kwalijk neemt, omdat ik het mogelijk kan vergeten. Oké, misschien ook wel, maar die mensen moeten dan niet met mij samenwerken. Ik ben juist heel open en zal ook hulp vragen wanneer ik weet dat ik mogelijk iets kan vergeten. Ik geloof in kwetsbaarheid en transparantie. Ik wil en hoef me ook niet beter voor te doen dan ik ben, want dat verlang ik ook niet van mijn klanten. Juist omdat ze al hun hele leven met dat ‘perfecte’ masker moesten leven, met alle gevolgen van dien…
Maar zet me in een situatie waarin ik geen enkel hulpmiddel mag gebruiken, geen trucjes mag uithalen en dat ik wel alles moet onthouden, dan val ik volledig door de mand. Dat heb ik ervaren tijdens het IQ-onderzoek. Ik mocht de vraag niet lezen, mocht niet meeschrijven en dan toch moeten onthouden wat aan mij werd gevraagd en dan het juiste antwoord geven. Ik vond het verdomd lastig!
Dus ja, ondanks dat ik niet in de categorie hoogbegaafd val, heb ik wel ervaren hoe waardevol het kan zijn om mijn eigen gebruiksaanwijzing te ontdekken. Echter, bij mij ging dat geheel onbewust! Ik deed wat er nodig was om mijn doel te behalen. Dit dankzij mijn karaktereigenschappen, gezin van herkomst, mijn leven in het algemeen. Dit ging automatisch en ik wist niet beter dan dat ik soms creatief naar oplossingen moest zoeken om toch “mee te komen” met de maatschappij. En voor mij voelde het nooit alsof ik niet mee kon komen, maar wel dat ik “anders” was. Dat weet ik echter aan mijn allochtone achtergrond…
Nu weet ik 200% zeker waarom ik het werk ben gaan doen dat ik nu doe. Het samen ontdekken hoe je met je volledige potentieel kan leven. Ook vraagt dat soms net een ander manier van aanvliegen dan de gemiddelde persoon. Mij gaat het dus makkelijk af om samen te kijken naar oplossingen die niet voor de hand liggend zijn. Sommige mensen die bij mij komen, hebben wel een officiële diagnose, maar velen ook niet. En dat maakt eigenlijk niks uit. Het is interessanter om te onderzoeken wie je bent als persoon, waar je tegenaan loopt en hoe we ervoor kunnen zorgen dat jij weer het leven gaat leiden dat je graag wilt!
En ja, mijn kennis over neurodiversiteit (autisme, hoogbegaafdheid, adhd et cetera), maakt het voor mij makkelijker om de juiste “handleiding” erbij te pakken. En het leuke? Er is niet één handleiding die voor iedereen geldt. Er is uiteraard wel een rode draad, maar iedereen is uniek. Het gaat erom om jouw manier te ontdekken, wat voor jou past en werkt!
PS Deze blog heb ik vooruit geschreven omdat ik momenteel met mijn gezin aan het genieten ben in het buitenland. Ondanks dat ik met vakantie ben, bekijk ik af en toe wel mijn e-mails en ik zou het leuk vinden als je een reactie geeft op deze e-mail. Ik heb lang getwijfeld om zoiets persoonlijks over mijzelf te delen, maar ik hoop dat ik iemand kan bereiken die zich mogelijk hierin kan herkennen en de stap makkelijker kan maken om wel hulp te zoeken als je momenteel vastloopt.
Wil jij ook meer rust en minder stress ervaren? Download hier mijn gratis videoserie.
