Zoals beloofd in mijn laatste blog, zou ik deze week de verschillende fases verder uitleggen.

Vanuit ‘de 7 stappen naar meer rust en minder stress’ die ontwikkeld is door Marja Boxhoorn, werk ik samen met mijn coachees bij de eerste 2 stappen om hun eigen stress thermometer in kaart te kunnen brengen.

Zoals het voor iedereen geldt, geldt ook voor mensen met autisme dat je extra stress in bepaalde periodes kan ervaren. Voor mensen met autisme ligt stress altijd op de loer. Dit komt doordat het brein van mensen met autisme net wat anders werkt.
Doordat de filter op een andere manier werkt, kan dat wat je waarneemt veel sneller of harder binnenkomen. Ook informatie die niet belangrijk is. Denk aan een tikkende klok op de achtergrond, of het verkeer buiten, of de vaatwasser die aanstaat.

Mensen zonder autisme kunnen makkelijker dit soort informatie wegfilteren, zij nemen het niet eens waar, totdat zij erop geattendeerd worden. Iemand met autisme zou dit sneller waarnemen. Je moet je eens voorstellen wat een energie het kan kosten wanneer je de hele dag alles waarneemt. En alleen dit onderdeel is al een bijdrage aan extra stress.

En dan hebben we het er nog niet eens over dat iemand met autisme een langere verwerkingstijd nodig heeft. Ik gebruik altijd het voorbeeld van een landkaart.

Mensen zonder autisme pakken sneller de snelwegen. Kunnen dus sneller en efficiënter van punt a naar punt b komen.
Mensen met autisme pakken sneller de wegen binnendoor. Denk aan zandweggetjes en met de pont het water oversteken om naar de plaats van bestemming te komen. Je kan je voorstellen dat dit meer energie kost.
Meer energie = meer stress


Dit zijn twee voorbeelden van hoe een brein van iemand met autisme bij voorbaat al anders werkt, waardoor de kans op stress hoger ligt dan bij mensen zonder autisme. Terwijl tegenwoordig mensen sowieso veel stress ervaren. Waarom? Tja zeg het maar.

Eén ding is wel zeker, ook al herken je jezelf in de kenmerken van autisme en heb je sneller last van stress, betekent dat niet dat je hier geen grip op kan krijgen. Het vraagt om meer bewustwording en soms om andere keuzes te maken in het leven.

4 fases
Vaak zijn we zo gewend om ons leven zo te leven dat we niet beter weten dan dat iets ons teveel wordt. Ik verdeel de stress signalen in 4 fases.
Groen, geel, oranje en rood. Wat ik vaak om me heen meemaak, is dat mensen met autisme voor hun gevoel in de groene (ontspanning) fase zitten, en voordat ze er erg in hebben zitten ze ineens in rood (hoge stress). Terwijl ze het eigenlijk niet aan zagen komen. Voor hun gevoel ging het net daarvoor “goed”. Maar waar zij zich niet bewust van zijn, is dat er tussenfases zijn. Denk vooral aan de “gele” fase die ik al eerder uitlegde in de video serie.

Daarom ben ik echt een fan van de methode de 7 stappen naar meer rust en minder stress. Er zit een logische opbouw in. De basis mag er eerst zijn. Wat betekent: eerst inzicht hebben in je stress signalen en oorzaken en daar een stress thermometer aan koppelen.

Hierna pas ga je verder kijken naar wat je mogelijk kan doen aan je structuur en je ritme. Het verminderen van prikkels en je grenzen aangeven.

Ik ben benieuwd of jij je gele fase herkent? Of dat jij ook van het gevoel van “oké voelen” meteen springt naar volledig overprikkeld zijn? Weet dat dit anders kan. Wil je hier meer over weten? Vraag gerust een gratis grip op je leven sessie aan.

 

Wil jij ook meer rust en minder stress ervaren? Download hier mijn gratis videoserie.